11.14.2012

Atam izindeydim!



Kusura bakma yeni döndüm. Ama inan herkes izinde. Zaten milet izinde olmasa durumu anlardı. Yani bize bıraktığın mesajları görürdü. Hepsi gayet açık ve net. Çok üzüldüm. Kaybettiğimiz zamanı telafi etmek için hemen çalışmaya başlayacağım.

"Ordular ileri" diye seslendiğin günden beri hep çaba göstermemiz gerektiğini vurgulayıp durmuşsun, "ileri medeniyetler" düzeyine ulaşmak için durmadan değişmenin önemini anlatmak için her yolu denemişsin. Yerinde duran geri gider. Asıl olan değişimdir diye çırpınmışsın, ama bizim kalın kafalarımıza sokmayı başaramamışsın. Tek başına kalmışsın. Öyle.
Ne yapalım, biz izinde olmak için doğmuş bir millet mişiz meğer. Eh, bu kadar verimli topraklar, çeşitli iklimler, ayrıcalıklı konum, bizi tembelliğe itmiş. Uzanmışız ağaçtaki meyveye, dayamışız ağızımızı akan pınarlara, günümüzü gün etmişiz. Millet hiç alınmasın, yapan yapmış arkadaşlar. Tamam, Osmanlı en büyük kaleyi düşürmüş, ama sonrasında yüzyıllarca hazır yemiş. Başkaları ticaret yaparak dünyayı ele geçirirken onların arka bahçelerinde aslan kesilmiş. Şimdi böyle bir rehavet ortamında milleti sarsarak uyandırmak, sonra da tozu dumanı birbirine katarak yepyeni bir yapı oluşturmak olağanüstü bir başarı. Heykeli dikilecek adam başarısı. Biz de bunu yapmışız, ama bundan başka pek bir şey yapmamışız.

Eski kalıpları, kuralları, sistemleri sorgulamak, araştırıp yenileriyle değiştirmek yerine senin, o zaman, o ortama uygun, belirlediğin ilkelere saplanmış kalmışız. Üstelik senin adını bahane ederek birbirimize girmeye bile başlamışız. Oysa sen bizi bir araya getirmek için nelere katlandın. Örnek olmak için çabaladın durdun. Birlik içinde değişerek ilerlememiz için bize rehberlik edecek bir ton bilgi bıraktın. Ama gel gör ki sen gidince seninkiler hepsini bir güzel kendilerine göre budayıp biçmişler. Yeni öğreniyoruz. Her kafadan bir kitap piyasada çünkü. Hepsi de asıl "gerçek" hikayelerle dolu. Şimdi bana kızdığını görür gibiyim. Haklısın. Şikayet etmek bizim en güçlü yönlerimizden biri. Oysa düştüğümüz zaman ağlamadan, onu bunu suçlamadan, kalkıp yolumuza devam etmeyi bize sen öğrettin. Seni puta benzer suretlerinle ve birbirimizin kafasına attığımız isminle yaşatamayacağımızı gayet iyi anlıyorum. Seni yaşatmanın en güzel yolunun o eşsiz ruhunu içimizde hissetmek olduğunu da biliyorum.

Atam ben izinden döndüm. Bıraktığın mesajlardan ilham alacağıma söz veriyorum. Hepimizin geleceğimizin yaratılmasında söz sahibi olduğumuzu, birlikte yarattığımızda değişimleri daha kolay göğüsleyeceğimizi, kusurlarımızı kabul ettikçe gelişeceğimizi, geliştikçe birbirimize daha çok bağlanacağımızı sonunda milletin de anlayacağını biliyorum.

Nur içinde yat...